Μετά από πολλά χρόνια εθελοντικής προσφοράς σε όλα τα επίπεδα, (τοπικός Σύλλογος Reutlingen, Ομοσπονδία Βάδης Βυρτεμβέργης και Συνομοσπονδία Γερμανίας)
αισθάνομαι την ανάγκη να ευχαριστήσω όλους τους συνάδελφους συνοδοιπόρους όλων των Δ.Σ., απερχόμενα και ενεργά, για την στήριξη, την εμπιστοσύνη και την ενέργεια που μου προσφέρατε πάντα απλόχερα και άνευ όρων.
Γυρίζοντας τον χρόνο πίσω και σχεδόν με δάκρυα στα μάτια, αναπολώ με ιδιαίτερη ευχαρίστηση όλες εκείνες τις στιγμές που μέσα απο τις γενικές συνελεύσεις με επιλέγατε με 100% για αντιπρόσωπό σας στη θέση του προέδρου της Συνομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Γερμανίας.
Ετσι και τώρα που δήλωσα την ολοκλήρωση του κύκλου μου ανοίγοντας δρόμο για νέα πρόσωπα και νέες ιδέες, με τιμήσατε άλλη μια φορά με το 100% της εμπιστοσύνης σας και με ορίσατε επίτιμο και για τους δύό θεσμούς.
Σας ευχαριστώ απο τα βάθη της καρδιάς μου και ταυτόχρονα σας είμαι βαθιά υπόχρεος για την τιμή που μου κάνατε.
Θέλω να πιστεύω ότι και γω με τη σειρά μου συνέβαλλα με τη βοήθειά σας και την ενέργεια που μου δίνατε, να δώσουμε τις μάχες μας. Μαζί καταφέραμε να διατηρήσουμε τα σχολεία μας, να τα κάνουμε περισσότερα, να ιδρύσουμε νέους θεσμούς (βλέπε Συνομοσπονδία Γονέων και Κηδεμόνων Γερμανίας, ελεύθερα σχολεία, συνεργασία με σχολεία άλλων κρατιδίων και κρατών ) και να δώσουμε ελπίδα στην ελληνόγλωσση εκπαίδευση για τα παιδιά και τα εγγόνια μας.
Ευχαριστώ όλα τα διοικητικά συμβούλια των θεσμών μας που έχω συνεργαστεί και δηλώνω ανεπιφύλακτα ότι έχω κάνει καλούς φίλους, φίλους καρδιακούς που τους εκτιμώ ιδιαίτερα και θα τους εκτιμώ πάντα.
Πως να μην αναφερθώ στον Τάσο τον Παπαδόπουλο, στον Θανάση τον Κρίκη, στον Γιώργο τον Σαββίδη που ήταν συνιδρυτές της Συνομοσπονδίας.
Πως να μην αναφερθώ στον Άρη τον Αναστασίου τον πρωτοπόρο των σχολείων με δυο έδρες και κοινό ΦΕΚ.
Πως να μην αναφερθώ στους πρωτοπόρους των ελεύθερων σχολείων, στον Δημήτρη, την Μαρία, την Δήμητρα, την Λίτσα, την Ιωάννα , τον Ηλία, τον Κώστα, τον Φώτη, την Ελένη και πόσα άλλα πολλά ονόματα μου έρχονται στο μυαλό.
Πως να μην αναφερθώ στον Νεόφυτο Ξενόπουλο, τον αγωνιστή, τον ντόμπρο μονομάχο του λυκείου μας.
Πως να μην ευχαριστήσω τους εκπαιδευτικούς μας, (ΤΕΓ και Ελεύθερα) το προσωπικό των γραφείων μας, τους συντονιστές μας που πάντα γινόμαστε φίλοι και συναγωνιστές διότι τελικώς κατανοούν τους αγώνες μας.
Πως να μην αναπολώ ευχάριστα εφόσον μαζί καταφέραμε πολλά!
Εφόσον το ρεζουμέ μας είναι θετικό. Κρατήσαμε μαζί τον δημόσιο χαρακτήρα των σχολείων μας και τα αυξήσαμε.
Τέλος εύχομαι καλή δύναμη σε όλα τα Δ.Σ όλων των σχολικών μορφών και θεσμών που έχουμε.
Στους αγώνες μας κανείς δεν περισσεύει. Όλοι συμμετέχουμε, όλοι συμβάλουμε, όλοι δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας.
Μην ξεχνάτε ποτέ. Ο εθελοντισμός δεν επιβάλλεται. Ο εθελοντισμός προσφέρεται.
Σας ευχαριστώ όλους και θα σας είμαι πάντα υπόχρεος
ΚΗΠΑΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ
Απερχόμενος Πρόεδρος της
Συνομοσπονδίας Γονέων και Κηδεμόνων Γερμανίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου